Rustdag

Eergisteren, vlak na het schrijven van mijn blog, werden we aan tafel geroepen. We deden eerst een kort voorstel rondje (die vrij lang duurde). De meeste mensen aan tafel hadden al vaker de camino gelopen en vonden het fijn om terug te zijn nu de hele situatie rondom Covid het toelaat. Dat verklaart wel waarom het druk is voor de tijd van het jaar.  

Gezien de drukte was het niet gelukt om een Albergue te reserveren waar we wilden. Ook bij het plaatsje ervoor en het plaatsje erna was er geen slaapplaats voor ons. Hierom hebben we 23 km gelopen naar O Cebrero en zijn we vanaf daar met een taxi naar Triacastela gegaan. 

De wandeling naar O Cebrero was prachtig, maar wel stijl omhoog. Ook was het erg bewolkt en stond er wat wind. Dit maakte dat we rode hoofden hadden van de inspanning, maar bij het stilstaan we snel koud werden. Dat betekent kort om je heen kijken en snel een foto maken voordat je verder loopt. 

2x kwamen we bij onze tocht naar boven koeien tegen. De eerste keer terwijl ze naar beneden liepen en wij omhoog. Terwijl ik mezelf tegen de bosjes drukte kwamen de gehoorde beesten vlak langs ons heen, al schuddend met het hoofd en zwiepend met de staart. De tweede keer zaten we voor een hostel op veilige afstand. Achter de koeien aan kwamen ook 2 Amerikanen, dezelfde als waarmee we gisteren hadden gegeten. Ze kwamen gezellig een praatje maken en wat bleek, ze hadden 1 paar sokken bij zich. Van mij! Die was ik blijkbaar op het wasrek vergeten. Deze sokken hadden ze meegenomen in de hoop ons nog een keer tegen te komen. Zo zie je maar weer; Amerikanen zijn erg sociaal.

De rit in de taxi ging erg snel, letterlijk. Waar je met 80 de berg af mag denk ik dat wij 110 reden. En dat terwijl de chauffeur ook nog in zijn agenda ging kijken voor volgende afspraken of bezig was met de juiste muziek kiezen op zijn telefoon. Wel konden we genieten van prachtige uitzichten terwijl we naar beneden zoevden. Iets wat ik dan ook maar deed om niet zelf constant op de denkbeeldige rem te trappen. 

In Triacastela hebben we een rustdag gehouden. Vandaag bestond uit slenteren rondom het dorp, fruit kopen, wasjes draaien, koken en vooral veel in de zon liggen. Fijn dat we goed van de zon hebben kunnen genieten, want vanaf morgen gaat het 7 dagen regenen. Om met mijn moeder te spreken: "De natuur is hier niet voor niets zo groen"