Jaaa daar zijn we weer

Hallo iedereen!

Alweer een blog van mijn kant! Zodra jullie dit lezen zal het wel in de ochtend zijn, een leuke manier om je dag te beginnen ;)

De meeste reacties op mijn vorige blog gingen over mijn nieuwe lievelingssport cricket. Even een update hierover. Na uitgebreide gesprekken met mensen uit India en Bangladesh ben ik erachter gekomen dat het toch niet zo'n relaxte sport is. De keer dat ik het speelde was dat met een tennisbal, mensen deden het voor de eerste keer, dus het ging allemaal vrij rustig. Officieel speel je het met een houten bal, omgeven met leer, en slaan mensen hard. Ik heb verhalen gehoord over gebroken vingers, ribben, tenen en een boel hersenschuddingen. Hierdoor moet ik toch wel mijn mening over cricket hierzien. Cricket is leuk als je het met beginners speelt, maar niet leuk zodra het serieus wordt. 

Goed, nu we dat uit de weg hebben kunnen we door naar alle activiteiten die ik heb gedaan. De eerste colleges zijn geweest! Hier zijn de lessen standaard 50 minuten i.p.v 1,5 uur zoals ik dat gewend ben. Dit heeft zo zijn voor- en nadelen. Een voordeel is dat de tijd veel sneller gaat en je je de hele les kunt concentreren. Een nadeel is dat als iemand een introductie geeft van 30 minuten je nog maar 20 minuten over hebt voor de echte inhoud van het college. Dit kan erg frustrerend zijn. 
Zoals het ook werkt in Nederland zijn er vakken waarvan je van te voren denkt: 'oh dit wordt fantastisch' en blijken ze tegen te vallen, en zijn er vakken waarvan je van te voren denkt: 'waarom heb ik dit ook al weer gekozen?' die geweldig blijken te zijn. Mijn theorie is dat het deels ligt aan de leerkracht. Die kan een vak echt maken of breken. 
Vorige week hadden we alleen nog maar hoorcolleges, deze week beginnen ook de werkgroepen. Voor alle vakken moet ik halverwege het semester een mini toets maken en een essay schrijven. Natuurlijk vallen alle deadlines in dezelfde week. Dus dat wordt nog stevig aanpoten.

Maar, omdat we nu nog aan het begin van het jaar zijn en we nog geen werkgroepen hebben gehad, heb ik nog optimaal kunnen genieten van de week en het weekend. Ik ben naar de eerste bijeenkomst van de Super Smash Brothers club geweest. Hierbij waren er verschillende soorten Super Smash spellen op verschillende soorten computers. Het was erg gezellig en het had iets nostalgisch om het spel weer te spelen! Ik heb een huisgenootje enthousiast kunnen maken om voortaan ook mee te gaan naar de bijeenkomsten, dus dat komt helemaal goed! Zodra ik terug ben daag ik ieder van jullie graag uit voor een potje Super Smash Brothers ;)

Vrijdag avond was the opening dinner van International House. Hierbij moest iedereen of formeel of traditioneel gekleed gaan. We hebben een mooie groepsfoto gemaakt, en daarna hadden we een diner met verschillende toespraken en optredens. Natuurlijk was er ook een afterparty, maar omdat het verschrikkelijk warm was in de zaal zijn we al snel naar buiten verhuist. Het was gezellig om met mensen culturen en visies te vergelijken tot 3:00. 
De groepsfoto en overige foto's van het diner staan op deze site!

Zaterdag hab ik een heerlijk relaxed dagje aan het strand en zondag ben ik met een groepje naar the blue mountains geweest. In eerste instantie zeiden verschillende mensen tegen mij: 'we gaan morgen om 6:30 weg, want het is 2 uur reizen.' Ik vond dat prima, heb s'avonds brood voor ontbijt en lunch gesmeerd en ging vroeg naar bed. De volgende ochtend gaat mijn wekker om 6:00, zie ik allemaal berichten dat de tijd van vertrek is verzet naar 10:30. Dit is niet de eerste keer dat mij zoiets overkomt. Hier in International House is het normaal dat als mensen zeggen dat het om 21:00 begint, je pas om 21:30 aanwezig moet zijn. Dit is een les die ik steeds beter begin te begrijpen. Maar goed, we dwalen af.
Om 10:30 vertrokken we en 2 uur later waren we in the blue mountains. Ons vrolijke gezelschap werd geleid door Jacob (zijn oma is Nederlands, de rest van de familie zijn Australiërs). Zijn familie woont in the blue mountains dus hij kent daar de weg. Jacob heeft ons meegenomen naar een uitkijk plateau, waarna we de heuvel af zijn gegaan, de vallei in. De omgeving is echt prachtig daar, maar de heuvels zijn steil! Verrassend genoeg ging de heenweg langzamer dan de terugweg naar boven. Als je afdaalt moet je goed uitkijken waar je je voeten neerzet, anders glij je uit. Naar boven moet je gewoon niet nadenken, ene voet voor de andere zetten en tempo houden. Dan komt het vanzelf goed. 
Omdat we later vertrokken waren we niet op tijd terug voor het avond eten van International House. Jakob was echter zo vriendelijk om ons bij hem thuis uit te nodigen en zijn moeder was zo vriendelijk om ons op te halen. Australiërs zijn daar heel relaxed in.
Na een mooie wandeling, schitterend weer, goede gesprekken en een welverdiende pizza gingen we weer 2 uur terug met de trein. Hier in Sydney kost het reizen op zondag maar $2,50, waar je ook heen gaat. Super handig voor uitjes als deze!

Nou ik hoop dat jullie deze blog leuk vonden! Als jullie nog tijd over hebben is het zeker de moeite waard om ook de foto's te bekijken ;)

Groetjes en ik zie jullie reacties graag tegemoet!
Yvonne

Ps. Ik heb nauwelijks spierpijn van de bush walk in the blue mountains. Zal al dat sporten dan toch zijn vruchten afwerpen? 
Pps. Herinneren jullie je de scavenger hunt nog? Met alle gekke foto's? Mijn groepje heeft gewonnen! Jeej!