Time flies when you are having fun

Hallo leuke lieve mensen!

Zo heb je niets om over te schrijven, en zo weet je niet waar je moet beginnen. Vorige week wou ik een blog schrijven, maar mijn week was vrij saai. Gewoon school en opdrachten. Maar nu ik aan het nadenken ben over de opbouw van deze blog besef ik me dat er ondertussen al weer een hele hoop is gebeurd!

Zo ben ik deze week bijvoorbeeld door een vriendin vermoord. Ja, je leest het goed, vermoord. Ook nog eens heel gemeen van achteren zonder dat ik het aan zag komen. Misschien is het wel handig om hier even wat context bij te geven. Ik woon dus in IH (international house) met 166 andere studenten. Binnen IH worden gedurende het hele jaar verschillende activiteiten georganiseerd en 1 keer per semester is dat het spel 'assassins'. Het doel is heel simpel, je krijgt een wapen en een doelwit, de bedoeling is dat je je doelwit vermoord zonder eerst zelf vermoord te worden. Het spel heeft altijd een thema, en dit jaar was dat voedsel. Dit hield in dat op zaterdag 00:00 de regels, je doelwit en je wapen kreeg. In mijn geval was ik 'shark finn soup' en moest ik Toa 'mango sticky rice' vermoorden met mijn wapen: een plastic lepel. Er zaten echter wel een paar haken en ogen aan een geldige 'kill'. Er mochten geen getuigen bij zijn die in IH wonen (andere mensen waren geen probleem), en je moest tijdens het doden zeggen: 'ik eet jou op mango sticky rice'. Verder was je immuun onder bepaalde omstandigheden, deze veranderde per dag.
Zoals jullie je vast wel kunnen voorstellen veranderde IH opeens in een gebouw vol achterdochtige en schichtige mensen. Om veilig te zijn moest je getuigen hebben, maar hoe weet je dat deze mensen niet samenspannen om je te vermoorden? Bondjes sluiten is het meest handige om te doen, want hoe groot is de kans dat je een bondje sluit met jouw specifieke moordenaar? Helaas resulteert dit voor sommigen in vermoord worden door je bondgenoot. Menige vriendschap wordt kapotgemaakt gedurende assassins. 

Mijn ervaring verliep als volgt:
Dag 1: Zondag ochtend bleef ik vooral op mijn kamer, proberen uit te vinden wie mijn doelwit was. Helaas was ze nergens te vinden, niet op facebook, niet op de foto's die in IH hangen, nergens. Zondag avond waren we immuun als we een sarong om hadden (een handdoek om je middel was ook goed). Het enige nadeel was dat je niemand kon vermoorden als je immuun was, maar aangezien ik toch nog geen idee had wie mijn doelwit was maakte dit voor mij niet uit. Dag 1: overleeft.
Dag 2: van 08:00 tot 17:00 was je veilig als je een slabbetje droeg. Hilarisch aangezien je opeens super veel mensen zag lopen met een theedoek om hun nek. Ondertussen was ik vrij zeker dat mijn doelwit niet betond en dat mensen een flauwe grap aan het uithalen waren, dus appte ik één van de organisatoren. Het bleek dat mijn doelwit haar Chinese naam had opgegeven...... (De meeste Aziatische mensen kiezen een Engelse naam omdat hun Aziatische naam te moeilijk is. Iedereen kende mijn doelwit bij een andere naam dan de naam die ze had opgegeven). Rondvragen leverde dus ook niets op, ik had nog steeds geen idee. Ondertussen moest ik wel uitkijken voor mijn moordenaar, aangezien die ook nog ergens rondliep. dag 2: ook overleeft.
dag 3: Er waren niet genoeg mensen vermoord dus pasten ze de regels aan, je was niet langer veilig als er getuigen bij waren, alleen als de getuigen vermoord voedsel waren, en van 8:00 tot 17:00 was je immuun als je een MacDonnalds tas bij je had. Ik had geen zin om naar MacDonnalds te gaan, er was nog niemand achter mij aan gegaan dus ik voelde me vrij veilig..... achteraf gezien dom. Jullie raden het waarschijnlijk al, ik werd deze dag vermoord (en dat terwijl ik net had uitgevonden wie mijn doelwit was). 
Het gebeurde tijdens de lunch, in de gezamenlijke eetkamer zaten zoveel mensen, ik voelde me daar veilig. Helaas was ik even vergeten dat er een nieuw regel was en dat je alleen beschermd werd door geesten van overleden voedsel..... Dus toen ik nietsvermoedend in de rij stond voor eten voelde ik opeen op mijn rug een tikje en poef, vermoord. 
Vanwege de nieuwe regel en mijn net verkregen status als geest van overleden voedsel werd ik opeens heel populair. De rest van mijn dag bestond mensen escorteren van en naar hun kamer, zodat ze niet vermoord zouden worden. dag 3: overleden.
Dag 4: iedereen die nog niemand had vermoord was voedsel over de datum, en kon worden vermoord door de schoonmakers. De schoonmakers waren al het voedsel dat al vermoord was, en de schoonmaker met de meeste kills zou weer levend worden! Helaas was dit op woensdag, de enige dag dat ik van 9 tot 6 op de uni zit, dus dat zat er voor mij niet in. 
Dag 5: de laatste dag. Alle regels voor getuigen en immuniteit waren weg, en het werd een echte slachting. Mensen die constant om zich heen zaten te kijken, beschermd en verraden werden door vrienden, het was geweldig. Uiteindelijk heeft Anton gewonnen door het vermoorden van de meeste mensen. 

Na assassins hadden we ground floor supper. Alle mensen die op de begaande vloer wonen organiseerden 's avonds een bijeenkomst. Het thema wat ze hadden gekozen was kamperen, compleet met tent, marsmellows, lichtjes en kampvuur liedjes. Het was echt heel gezellig! Foto's en filmpjes staan op de site ;)

De dag erna heb ik 's middag's een toren van de Sydney harber brigde beklommen. Hierbij hadden we een heel mooi uitzicht op de stad! Daarna heb ik rondgehangen in de haven, een mooie zondsondergang gezien, en gewacht tot de cruise van IH zou beginnen. 
De cruise was fantastisch. Naar mijn weten kun je nergens in Europa met een boot in de haven varen en zo mooi de verlichte skyscrapers zien! Terwijl ik aan het genieten was van het uitzicht en de mooie mensen om me heen besefte ik me hoeveel geluk ik heb. Dat ik zomaar aan de andere kant van de wereld ben, me daar in een andere taal kan redden, ik zoveel unieke ervaringen opdoe, en zoveel nieuwe vrienden maak. Ik ben echt een bofkont!

Tegelijkertijd besef ik me dat ik al over de helft ben qua mijn tijd hier in Australië. Dit heeft twee consequenties: ik moet opschieten met dingen bezoeken, en ik moet hard leren voor de tentamens die eraan komen. Hoe ik deze dingen ga combineren? Ik heb geen flauw idee. Maar het komt vast goed ;).

Tot de volgende blog, ik zie uit naar jullie reacties!
Yvonne